SAHİH-İ MÜSLİM

Bablar Konular Numaralar  

YOLCU NAMAZI BAHSİ

<< 742 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

132 - (742) حدثنا أبو كريب. أخبرنا ابن بشر عن مسعر، عن سعد، عن أبي سلمة، عن عائشة. قالت:

 ما ألفى رسول الله صلى الله عليه وسلم السحر الأعلى في بيتي، أو عندي، إلا نائما.

 

[ش (ما ألفى) أي ما وجد. (السحر الأعلى) هو من آخر الليل، ما قبيل الصبح. يقال: لقيته بأعلى السحرين. وهو فاعل ألفى. أسند إليه مجازا].

 

{132}

Bize, Ebû Kureyb rivayet etti. (Dediki): Bize, İbni Bişr, Mis'ar'dan, o da Sa'd'dan, o da Ebû Seleme'den, o da Âişe'den naklen haber verdi, şöyle demiş:

 

«Seher vaktinin sonu, Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i benim evimde yahut yanımda ancak uykuda bulurdu.»

 

 

İzah:

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu't-Teheccûd» de; Ebû Dâvûd ile İbni Mâce «Kitâbü's-Salât» da muhtelif ravîlerden tahrîc etmişlerdir.

 

Aişe r.a., bu sözleri Ebû Seleme'nin suâline cevap olarak soylemişdir. Hz Ebû Seleme, Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in sabah namazının sünnetinden sonra seher vaktinde uyuyup uyumadığını sormuşdu.

 

Seher vakti, lügat ulemâsına göre, tanyeri ağırmazdan önceki zamandır. Sehûr da, bundan alınmadır. Buna bakarak bâzıları:

 

«Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in uyuması, horoz öttükden sonra başlamışdır.» demişlerse de Aynî'ye göre bu uykudan murâd, sabah namazının iki rek'ât sünnetinden sonra sağ tarafına uzanmasıdır.

 

«Sünen-i Ebî Dâvûd» şerhinde Hz. Âişe'nin: «Son seher vakti Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) benim evimde ancak uyurken bulmuşdur.» sözü «Seher vakti geldiğinde Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ancak uykuda bulunurdu.» şeklinde tefsir edilmişdir. Şu hâlde Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in uykusu geceleyin olduğu gibi, ibâdeti de sehere kadar devam etmiş demekdir.

 

Bu hadîsde mevzû-i bahis olan uykunun Dâvûd (Aleyhisselâm)'ın uykusu olduğu söylenir. Dâvûd (Aleyhisselâm) gecenin evvelinde uyur, sonra Allah Teâlâ nın: -Benden bir dileği olan varmı?» diye nida buyurduğu vakitte kalkar, ibâdet eder, sonra tekrar yatarak gece nâmazının yorgunluğunu giderirmiş. îşte seher vaktindeki uykudan murâd budur.

 

İbni Battal:  Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in seher vaktinde uyumasının ramıazandan gayri uzun gecelere mahsûs olduğunu söyler.